Վ.Օսկանյան - Սա տարվա ամփոփմանը նվիրված մեր ավանդական մամուլի ասուլիսն է: Ինչպես միշտ ամփոփումը գրավոր ներկայացնում ենք, դա կարող եք համարել իմ ելույթը: Չեմ ուզում ամբողջությամբ վերարտադրել, շատ հակիրճ որոշ ներածական մաս կներկայացնեմ, որից հետո կփորձեմ պատասխանել հարցերին: Ամփոփագրում ամփոփված է մեր 2006թ. գործունեությունը` երկկողմ, բազմակողմ դիվանագիտության առումներով: Կուզենայի բանավոր անդրադառնալ միայն տարածաշրջանային եւ միջազգային համատեքստին, որի շրջանակում է իրականացվել 2006թ. Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը: Իսկապես, մեր անմիջական տարածաշրջանում 2006թ. բավական լուրջ տեղաշարժեր, բավական բարդ զարգացումներ են եղել, եւ այդ ամենը, անկախ մեզանից, ուղղակի եւ անուղղակի ազդեցություն է ունեցել եւ տարածաշրջանի, եւ Հայաստանի վրա: Մենք մեր արտաքին քաղաքականությունը վարելիս հաշվենկատ ենք եղել այդ ամենի նկատմամբ եւ ըստ այդմ իրականացրել մեր գործունեությունը: Դրանցից ես կառանձնացնեի հետեւյալները. առաջինը` ռուս-վրացական լարվածությունն էր եւ դրա արդյունքում նաեւ տրանսպորտային ճանապարհների խափանումը, երկրորդը` Իրան-Արեւմուտք լարվածությունը միջուկային հարցի շուրջ, երրորդ` Հայաստան-Թուրքիա սահմանի փակ լինելու հանգամանքը եւ հարաբերությունների բացակայությունը, չորրորդ` միջազգային ահաբեկչության դեմ շարունակվող պայքարը, հինգերորդ` մեր անմիջական հարեւանությամբ իրավիճակի սրացումը` Աֆղանստան, Իրաք, Լիբանան, վեցերորդ` էներգակիրների եւ առհասարակ, էներգետիկ դիվերսիֆիկացման հարցերում տարբեր ուժերի մրցակցությունը եւ այդ ամենի տարբեր դրսեւորումները եւ Եվրոպայում, եւ մեր տարածաշրջանում, յոթերորդ` հետխորհրդային տարածաշրջանում անվտանգության եւ համագործակցության համակարգերի ձեւավորումը, ութերորդ` միջազգային կազմակերպություններում կառուցվածքային փոփոխությունների գործընթացները, հետխորհրդային տարածաշրջանում եւ դրանից դուրս հակամարտությունների շուրջ ստեղծված իրավիճակը եւ դրա արդյունքում ՎՈՒԱՄ-ի ակտիվացումը, մեր ակտիվ ներգրավվածությունը միջազգային կազմակերպություններում, եվրոպական ինտեգրացման գործընթացների ընդլայնումը եւ իհարկե, Լեռնային Ղարաբաղի բանակցային գործընթացը:

Այս ամենը միասնաբար ու առանձին-առանձին ուղղակի եւ անուղղակի ազդեցություն են ունեցել Հայաստանի վրա, տարածաշրջանի վրա եւ ըստ այդմ, նաեւ դրսեւորումներ են ունեցել մեր արտաքին քաղաքականության մեջ: 2006թ., հաշվի առնելով այս ամենը, նաեւ նրբանկատ լինելով տարբեր ուժերի շահերի նկատմամբ մեր տարածաշրջանում` մենք շարունակել ենք կոմպլեմենտար քաղաքականությունը եւ երկկողմ, եւ բազմակողմ դիվանագիտություն իրականացնելիս: Դրա արդյունքն ամբողջությամբ ներկայացված է հաշվետվության մեջ, կարող եք ուղղակի հղում կատարել ըստ ցանկության եւ նախընտրությունների:

2007թ. կարծում եմ, բավական ակտիվ տարի կլինի, մեզ համար. կարեւոր տարի է, ընտրական տարի է, միջազգային հանրության ուշադրությունը սեւեռված կլինի Հայաստանի Հանրապետության վրա: Բացի դրանից, արտաքին քաղաքականության առումով, կարծում եմ` նույնպես բավական ակտիվ տարի է լինելու: 2006թ. բազմաթիվ ծրագրեր են սկսել իրականացվել, նոր պայմանագրեր են ստորագրվել, դրանք շարունակություն կունենան, մի մասը կհասնի եզրահանգման, մի մասը 2007-ին կլինի շարունակական փուլում:

Լեռնային Ղարաբաղի հարցում նույնպես բանակցությունները կշարունակվեն, եւ այդ կապակցությամբ կարող եմ ասել, որ մեր քաղաքականությունը հիմնականում կմնա նույնը, առ այն, որ Ադրբեջանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի ընդունման պայմաններում եւ դրա ամրագրման դեպքում մենք պատրաստ կլինենք բանակցությունները շարունակել ու փորձել առաջընթաց արձանագրել:

Բազմակողմ դիվանագիտության առումով կարծում եմ, որ բավական ակտիվ կլինի եվրոպական ուղղությունը, այնտեղ երեք հիմնական տարրեր կան. մեկը Եվրամիության հետ Նոր հարեւանության ծրագրի շրջանակում գործողությունների ծրագիրն է, որ սկիզբ է առնելու 2007-ի հունվարից, երբ մենք կներկայացնենք 2007թ. համար մեր առաջնայնությունները, ՆԱՏՕ-ի հետ Անհատական գործողությունների ծրագրի առաջին տարվա գնահատականը կլինի, երեւի թե, տարվա առաջին կեսին, Եվրոպայի Խորհրդի հետ մեր առաջ կդրվեն նորանոր խնդիրներ ռեֆորմների իրականացման առումով, հատկապես խորհրդարանական ընտրություններից հետո, երբ մեր բարեփոխված սահմանադրության անցումային դրույթներն արդեն կմտնեն ուժի մեջ: Այնպես որ, այդ ուղղությունը, կարծում եմ, բավական ակտիվ կլինի, եւ հույս ունեմ, որ ճիշտ աշխատելու դեպքում նաեւ կլինի բավական արդյունավետ:

Երկկողմ առումով մեր ուղղությունները բավական հստակ են. Ռուսաստանի հետ կշարունակենք խորացնել մեր ստրատեգիական համագործակցությունը, Վրաստանի հետ բավական ընդգրկուն օրակարգ ունենք, այստեղ նույնպես կշարունակենք ակտիվ երկխոսությունը համագործակցությունը առավել զարգացնելու եւ խորացնելու համար, Իրանի հետ ունենք բազմաթիվ ծրագրեր, դրանցից կարեւորագույնը գազամուղի գործարկումն է, որը, հույս ունենք, անպայման տեղի կունենա տարվա առաջին եռամսյակին, Թուրքիայի հետ կշարունակենք մեր հորդորը` առանց նախապայմանների հարաբերություններ հաստատելու կապակցությամբ: Կփորձենք նաեւ այլ երկրների հետ մեզ համար երկկողմ առումով կարեւոր նշանակություն ունեցող հարաբերությունները զարգացնել, խորացնել` շեշտը դնելով ասիական երկրների վրա, հատկապես Չինաստան եւ Հնդկաստան` հաշվի առնելով տնտեսական մեծ ներուժը, որ այսօր առկա է այդ երկու երկրներում:

Կշարունակենք մեր ակտիվ ներգրավվածությունը միջազգային կազմակերպություններում. այս տարի հատկանշական գագաթաժողովներ չկան, բացառությամբ Սեւծովյան տնտեսական համագործակցության ստեղծման 15-ամյակի միջոցառումների, մյուս ուղղություններով` ԵԱՀԿ, ՄԱԿ. կինեն սովորական հերթական նախարարական հանդիպումներ: Համենայն դեպս, մենք մեր պրոակտիվ ներգրավվածությունը կպահպանենք միջազգային կազմակերպություններում` հաշվի առնելով այնտեղ արդեն առկա օրակարգային խնդիրները, որոնք անմիջապես առնչվում են Հայաստանի հետ, տարածաշրջանի հետ, նաեւ ԼՂ հարցի հետ:

Ակտիվ կլինի նաեւ մշակութային ոլորտը. այս տարի հունվարից Ֆրանսիայում Հայաստանի օրերը նոր թափ կստանան, բազմաթիվ ծրագրեր կան, այնպես որ, բավական ակտիվ տարի կլինի այդ առումով: Հայաստանում նույնպես, կարծում եմ, մշակութային ոլորտը ակտիվ կլինի. կիրականացվի «Ոսկե ծիրան» չորրորդ փառատոնը, Սփյուռքի հետ եւս ակտիվ տարի ենք ակնկալում` համահայկական չորրորդ խաղերը տեղի կունենան, նաեւ այս տարի Հայաստան-Սփյուռք խորհրդաժողովում ծնունդ առած գյուղական ծրագիրն արդեն համահայկական հիմնադրամի շրջանակում կյանքի կկոչվի: Այնպես որ, ի լրումն այլ ուղղությունների, այս ուղղությունը նույնպես բավական ծավալուն ներգործություն եւ աշխատանք կպահանջի: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցում նույնպես ակնկալում ենք բավական լուրջ զարգացումներ Միացյալ Նահանգներում, Ֆրանսիայում, նաեւ մի քանի այլ երկրներում. այնպես որ, ուշադրությամբ պետք է հետեւել այդ զարգացումներին: Մեր օրակարգի վրա կմնա Ջուղայի խաչքարերի ոչնչացման խնդիրը, կշարունակվեն այդ հարցը հանրային կարծիքի ներկայացնելու մեր գործողությունները ցուցահանդեսների եւ այլ միջոցներով, նաեւ բազմակողմ դիվանագիտությամբ, հատկապես Եվրախորհրդի, ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ի հետ պետք է անպայման հասնել առաքելությունների գործուղմանն այնտեղ ու համապատասխան դատապարտումների: Այսքանը 2007թ. ակնկալիքների առումով:

Հարց. «Ազատություն» ռադիոկայան - Իրանը հայտարարում է, որ ցանկացած պահի պատրաստ է սկսել Հայաստանին գազի մատակարարումը, իսկ Հայաստանը մարտին է միայն պատրաստվում բանակցել, ինչպե՞ս հասկանալ այս հայտարարությունը:

Վ. Օսկանյան - Ես չեմ ուզում այդ հայտարարությունների վրա հենվել, որովհետեւ ես Իրանից վերջերս եմ վերադարձել, մի ամիս դեռ չկա: Այնտեղ շատ հստակ պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել, որ գազամուղի բացումը տեղի կունենա երբ իրանական կողմը կավարտի բոլոր փորձարկումները` հույս ունենալով, որ դրանք կավարտվեն մինչեւ մարտ, որից հետո տեղի կունենա բացումը, եւ գազամուղն արդեն պատրաստ կլինի գազ մատակարարել: Մեր ձեռք բերած պայմանավորվածությունը սա է, եթե դրանից հետո ինչ-որ նոր զարգացումներ կան, չեմ կարող դրանք մեկնաբանել:

Հարց. - Այդ դեպքում ինչո՞վ բացատրել Իրանի նման հայտարարությունը:

Վ. Օսկանյան - Ֆիզիկապես գազամուղն, իսկապես, պատրաստ է, գետնի վրա է արդեն, աշխատանքներն ավարտել են, ուղղակի, պետք է փորձարկել, տեսնել` կան ինչ-որ թերություններ եւ այլն: Փորձարկման խնդիր է. եթե փորձենք հայտարարության ճիշտ տառին մնալ, միգուցե, ճիշտ է ասում իրանական կողմը: Համենայն դեպս, եթե ոչ անմիջապես, ես համոզված եմ, որ տարվա առաջին եռամսյակին, ամենաուշը տարվա առաջին կեսին կգործարկենք այդ գազամուղը:

Հարց. «ԱԼՄ» հեռուստաընկերություն - Տարեվերջին Դուք ասում էիք, որ դեռ չեք կողմնորոշվել ներքաղաքական կյանքում ձեր դերակատարման առումով եւ այդ մասին որոշում կկայացնեք տոներից հետո: Այսօր, երբ արդեն տոները հետեւում են, որոշե՞լ եք` որ կուսակցությանն եք անդամագրվելու, եւ նախագահական ընտրություններում Ձեր թեկնածությունն առաջադրելու՞ եք, թե ոչ:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, որեւէ որոշում չունեմ, եկեք կենտրոնանանք արտաքին հարաբերությունների վրա:

Հարց. «Արմենպրես» գործակալություն - Նշել էիք, որ բանակցությունների վերսկսման առումով նորություններ կլինեն հունվարի վերջին, փետրվարի սկզբին, եւ ակնկալվում էր, որ հանդիպում կլինի Ձեր եւ Ադրբեջանի արտգործնախարարի միջեւ: Կա՞ որեւէ նորություն:

Վ. Օսկանյան - Շատ նախնական պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել, որ հունվարի 23-ին Մոսկվայում մեր հերթական հանդիպումը տեղի կունենա: Եթե փոփոխություններ չլինեն, այդ հանդիպումը տեղի կունենա:

Հարց. «Նոյյան Տապան» գործակալություն - Հարցս վերաբերում է հայ-սերբական գործարքին զենքի հետ կապված. արդյոք, Ձեզ չի՞ զարմացնում Հայաստանի ռազմավարական գործընկեր Ռուսաստանի դիրքորոշումը այդ հարցում եւ երկրորդ` հնարավո՞ր է` գործարքի շուրջ բարձրացած աղմուկը առիթ հանդիսանա, որ ԱԳՆ-ում քննարկվի նախկին Հարավսլավիայում դեսպանատուն բացելու հարցը:

Վ. Օսկանյան - Այնտեղ դեսպանատուն բացելու հարցն այս տարվա օրակարգում չունենք, բյուջեով չի նախատեսվում, բայց, համենայն դեպս, Սերբիան կարեւոր երկիր է, մենք նրանց հետ ունենք ավանդական լավ հարաբերություններ, արժե այդ հարցն անպայման քննարկել: Ինչ վերաբերում է զենքերի մատակարարմանը, եթե ուզում եք մանրամասներ իմանալ այդ հարցի կապակցությամբ, պետք է հարցնեք Պաշտպանության նախարարությանը:

Հարց. «Ժամանակ Երեւան» օրաթերթ - Երեկ ադրբեջանական գործակալությունները հաղորդեցին, որ Ադրբեջանի գրավյալ տարածքներում հրդեհների վերաբերյալ ԵԱՀԿ զեկույցը պատրաստ է, եւ Ադրբեջանի ներկայացուցչությունից հավաստիացնում են, թե ՄԱԿ-ի հետագա քայլերը կախված են լինելու այդ զեկույցի արդյունքներից: Պաշտոնական Երեւանի դիրքորոշումն ինչպիսի՞ն է այդ զեկույցի վերաբերյալ:

Վ. Օսկանյան - Այդ զեկույցը շատ օբյեկտիվ, նորմալ զեկույց է, որտեղ իրավիճակը շատ օբյեկտիվ է ներկայացվում եւ շեշտը դրվում է կանխարգելման վրա, այնտեղ կոնկրետ առաջարկություններ կան, թե ինչ պետք է անել, որպեսզի հետագայում նման դեպքեր չկրկնվեն: Կարծում եմ` դա շուտով հրապարակային կդարձվի եւ դուք հնարավորություն կունենաք ծանոթանալ:

Հարց.- Տարեվերջյան հեռուստաելույթներում, նաեւ «Ազատություն» ռադիոկայանին տված հարցազրույցում, հավաստիացնում էիք, որ առաջիկա ընտրությունները ճակատագրական են լինելու ԼՂ հակամարտության լուծման, տարածաշրջանում մեր մրցակցության առումով:1998թ., 2003թ. նախագահական ընտրությունների արդյունքները, նաեւ Ադրբեջանում Իլհամ Ալիեւի ընտրվելու շուրջ միջազգային կառույցների լեգիտիմության կասկածը որքանո՞վ ազդեցին ղարաբաղյան հակամարտության չկարգավորման վրա:

Վ. Օսկանյան - Մի քիչ շատ բարդ չեղա՞վ այդ հարցը: Լավ է, որ ընտրությունների մասին բոլորն են խոսում, կարծում եմ` ամեն ինչ պետք է անել նորմալ ընտրություններ անցկացնելու համար, այլապես բոլոր ուղղություններով մենք լուրջ բարդությունների եւ դժվարությունների առաջ կկանգնենք:

Հարց. «Փակագիծ» օրաթերթ - Ի՞նչ եք կարծում Ժիրայր Սեֆիլյանի եւ Վարդան Մալխասյանի ձերբակալությունը ստվեր չի գցում առ այն, որ հայկական կողմը զիջողական քաղաքականություն է վարում եւ ինչպե՞ս կմեկնաբանեք ակադեմիկոս Ռաֆայել Ղազարյանի հայտարարությունը, ըստ որի իրենց լուրեր են հասել, որ պատրաստ եք գրավյալ տարածքները հանձնել եւ միայն 15 տարի հետո հանրաքվեով որոշել ԼՂ կարգավիճակը:

Վ. Օսկանյան - Երկրորդի հետ կապված, չեմ կարող մանրամասներ տալ. կարծում եմ` արդեն բավարար ինֆորմացիա կա շրջանառության մեջ, նորից կարող եմ կրկնել` մեր դիրքորոշումը, հիմնական առանցքային խնդիրը մեզ համար ԼՂ ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի խնդիրն է, դրա հաստատումն է, իրականացումը: Ինչ վերաբերում է Սեֆիլյանի ձերբակալմանը եւ Ղարաբաղի հարցին, ես այդտեղ որեւէ ուղիղ կապ չեմ տեսնում:

Հարց. «Ամբիոն» թերթ - Ձեր կարծիքով արտաքին քաղաքականության մեջ հայ-թուրքական հարաբերություններում սահմանի փակ լինելը արտաքին քաղաքականության ձախողում է, թե հաջողություն:

Վ. Օսկանյան - Նման բարդ խնդիրներին երբ սեւ-սպիտակ պատասխան եք ուզում լինի, իհարկե, չի լինում. ցանկալի է, որ այդ սահմանը բաց լինի: Եթե անպայման պետք է հաջողության, ձախողության գնահատական տանք, հետեւյալ կերպ կարող եմ ասել` այդ սահմանի փակ լինելը Թուրքիայի կողմից վարված սխալ քաղաքականության արդյունք է:

Հարց. «Panarmenian.net» գործակալություն - Որքա՞ն է հավանական` ապրիլի 24-ին Ջորջ Բուշը հայտնի, որ ցեղասպանություն է եղել:

Վ. Օսկանյան - Միգուցե հարցնեք Միացյալ Նահանգների՞ն:

Հարց. - Ոչ, Հայ դատի գրասենյակը պնդում է, որ դա կարող է լինել:

Վ. Օսկանյան - Սպասենք, տեսնենք, դժվարանում եմ ասել, չեմ կարող որեւէ կանխատեսում անել այդ հարցի վերաբերյալ:

Հարց. Ռադիո «Գոլոս Ռոսիի» - Նախարարությունն ունի՞ արտասահմանում ՀՀ քաղաքացիների իրավուքների պաշտպանությանը վերաբերող նոր ծրագրեր:

Վ. Օսկանյան - Իհարկե, մեր քաղաքացիների պաշտպանության հարցը պետության պարտավորությունների մեջ է մտնում, երկկողմ օրենքների, նաեւ բազմակողմ կոնվենցիաների շրջանակում: Ուղղակի, ես կարող եմ ասել, որ մեր դեսպանատների, հյուպատոսությունների, առհասարակ, պետության պարտավորությունների մեջ է մտնում մեր քաղաքացիների պաշտպանության խնդիրը այլ երկրներում: Կոնկրետ օրինակներին կոնկրետ կարելի է պատասխանել, բայց ընդհանուր որպես մոտեցում, քաղաքականություն ես կարող եմ դա հաստատել:

Հարց. «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթ - Սադամ Հուսեյնի մահապատիժը եւ դրա շուրջ ծավալվող իրադարձությունները Մերձավոր Արեւելքում, նաեւ ԱՄՆ-ում Ձեր կարծիքով ինչպիսի՞ անդրադարձ կունենան տարածաշրջանի վրա:

Վ. Օսկանյան - Կոնկրետ այդ դեպքը, կարծում եմ, առանձնակի ազդեցություն չի ունենա ի լրումն արդեն ունեցածի: Իհարկե, Իրաքի բարդ իրավիճակը տարածաշրջանում մթնոլորտի առումով իր ազդեցությունը թողնում է, բայց կոնկրետ այդ դեպքը, չեմ կարծում, որ ինչ-որ լրացուցիչ բարդություններ առաջացնի գոնե Հայաստանի կամ անմիջական տարածաշրջանի համար:

Հարց. «Panorama.am» - Ձեր վերջին ասուլիսում հայտարարել էիք, որ հայ-իրանական գազամուղը կհանձնվի «Հայռուսգազարդին», դա ինչպե՞ս կանդրադառնա հայ-իրանական հարաբերությունների վրա:

Վ. Օսկանյան - Ես այդպիսի հայտարարություն չեմ արել, այնտեղ քննարկվել, հարց է դրվել եւ խոսվել է հնարավոր տարբերակների մասին, ես տրամաբանական եմ գտել, որ «Հայռուսգազարդը», լինելով այն կազմակերպությունը, որը զբաղվում է Հայաստանի բոլոր գազային հարցերով, բնական է` նաեւ այդ հատվածի տնօրինությունն իր վրա վերցնի: Բայց դա իմ որոշումը չէ` զուտ որպես հավանական տարբերակ իմ առաջարկությունն է եղել:

Հարց. - Ձեր կարծիքով դա ինչպե՞ս կանդրադառնա հայ-իրանական հարաբերությունների վրա:

Վ. Օսկանյան - Ես կարծում եմ` իրանական կողմն ըմբռնումով կմոտենա, եթե նման որոշում կայացվի:

Հարց. «Ինտերֆաքս» գործակալություն - Հիմքեր կա՞ն, որ ԼՂ հակամարտությունը կլուծվի մինչեւ Ձեր արտգործնախարարի պաշտոնում պաշտոնավարման ժամկետը:

Վ. Օսկանյան - Մինչեւ երբ նկատի ունես:

Հարց. - Մինչեւ Ձեր արտգործնախարար մնալը:

Վ. Օսկանյան - Ես բազմիցս ասել եմ` սեղանի վրա բավական հետաքրքրական առաջարկություն կա: Քաղաքական կամքի դրսեւորման դեպքում գործընթացում ցանկացած պահի կարելի է ակնկալել լուրջ տեղաշարժեր, բայց կոնկրետ երբ կլուծվի, դժվար է նման կանխագուշակում անել:

Հարց. - Խորհրդարանական ընտրությունների ավարտից հետո, երբ կառավարությունն, ըստ օրենքի, հրաժարական տա, Դուք նորից կզբաղեցնե՞ք արտգործնախարարի պաշտոնը:

Վ. Օսկանյան - Դա իմ որոշելու հարցը չէ. կլինի նոր կառավարություն, կլինի նոր վարչապետ, եթե ոչ նոր, համենայն դեպս, նոր մանդատով: Դժվարանում եմ ասել` ինչ կլինի եւ ինչպիսի որոշում կկայացվի:

Հարց. «Ազատություն» ռադիոկայան - Դուք ասում էիք, որ քաղաքական ուժերից առաջարկ չեք ստացել համագործակցելու կամ իրենց հետ լինելու խորհրդարանական ընտրություններում: Կա՞ն ուժեր, որոնց հետ ընդհանրապես կբացառեիք նույնիսկ առաջարկ ստանալու դեպքում, եւ կա՞ն ուժեր, որ կնախընտրեիք նրանց հետ գնալ խորհրդարան:

Վ. Օսկանյան - Երկուսն էլ կան, բայց անուններ չեմ ուզում տալ:

Հարց. «Հայկական ժամանակ» օրաթերթ - Դուք 2006-ի արտաքին քաղաքականությունը ամփոփելիս չասացիք, որ ընդհանուր առմամբ դրական եք գնահատում 2006թ. Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը:

Վ. Օսկանյան - Ուզում եմ` դա դուք ասեք: Ես հատուկ որեւէ գնահատական չտվեցի. այնտեղ ներկայացված է մեր ողջ գործունեությունը, գնահատականը թողնում եմ ձեզ:

Հարց. - Հայաստան-Սփյուռք խորհրդաժողովի ժամանակ արկղեր էիք սարքել, որ պետք է վաճառվեին սփյուռքում, ի՞նչ ընթացքում է:

Վ. Օսկանյան - Ոչինչ, գիտեք, ոչինչ, վաճառվում են:

Հարց. «Մեդիամաքս» գործակալություն - Դուք առանձնացրեցիք էներգետիկ անվտանգությունը այն հիմնական խնդիրների շարքում, որոնք ազդում էին մեր քաղաքականության վրա եւ նախորդ տարի ասացիք, որ Հայաստանը կփորձի դառնալ էներգետիկ անվտանգությանը վերաբերող նոր եվրաատլանտյան օրակարգի մի մասը. խոսակցությունները սկսեցին այդ գազային խնդիրներից հետո: Արդյոք, որեւէ կոնկրետ աշխատանք այդ ուղղությամբ տարվե՞լ է, որովհետեւ տարածաշրջանի մեր հարեւանների մոտ արդեն կան ինչ-որ կոնկրետ փոփոխություններ. Ադրբեջանը հրաժարվեց ռուսական գազ գնելուց, Վրաստանը շուտով կսկսի Ադրբեջանից գնել, մեզ մոտ, կարծես թե, որեւէ փոփոխություն չկա, կա՞ն ինչ-որ ակնկալիքներ:

Վ. Օսկանյան - Դիվերսիֆիկացման առումով, կարծում եմ, արդեն առաջին քայլերն արվել են, Իրանի գազամուղը հենց դրա վկայությունն է: Հաջորդ հնարավոր դիվերսիֆիկացման գործարքը կլինի, երբ Տրասկասպյան գազամուղը սկսի կառուցվել: Հայաստանը, հենց այդ նպատակից ելնելով, պետք է փորձի անմասն չմնալ նաեւ այդ ծրագրից: Համենայն դեպս, դա հեռանկարային է. գործնական քայլեր դեռեւս այդ կապակցությամբ չեն արվում, բայց բանակցություններն ընթանում են, եւ մենք փորձում ենք ներգրավված լինել այդ քննարկումներում, որպեսզի կարողանանք գոնե գազային մասով մեր դիվերսիֆիկացումն ապահովել:

Հարց. Հանրային ռադիո - Ես հարցը տալիս եմ` հավատալով, որ իրոք Թուրքիան է փակել Հայաստանի հետ սահմանը, սակայն Հայաստանն ի՞նչ է անում, որ ինչ-որ ձեւով բեկում մտցվի: Ձեռքերը ծալած նստու՞մ է, թե ինչ-որ քայլեր, այնուամենայնիվ, ձեռնարկում է, որովհետեւ Թուրքիան է փակել, բայց Հայաստանն է կրում այդ վնասները:

Վ. Օսկանյան - Սրանից ավելի, կարծում եմ, Հայաստանը ոչինչ չի կարող անել. նախապայման չի դնում եւ պատրաստ է ցանկացած պահի, անկախ ամեն ինչից, նորմալ հարաբերություններ հաստատել Թուրքիայի հետ: Եթե դուք կոնկրետ առաջարկություն ունեք, արեք: Հայաստանն այլ բան չի կարող անել. առանց նախապայմանների հարաբերությունների հաստատում, սահմանների բացում, սա է մեր քաղաքականությունը Թուրքիայի հետ կապված:

Հարց. - Չե՞ք կարծում, որ ճիշտ կլինի Հայոց ցեղասպանության հարցն ի վերջո հանել արտաքին քաղաքականության օրակարգից:

Վ. Օսկանյան - Բայց դա կապ չունի: Ցեղասպանության հարցը մեզ հուզող խնդիր է, մենք բարոյական պարտավորություն ունենք, բայց դա հայ-թուրքական հարաբերությունների հիմնական խոչընդոտը չէ: Չմոռանանք, որ մինչեւ 2008թ. ցեղասպանության ճանաչման խնդիրը Հայաստանի արտաքին քաղաքականության օրակարգի վրա չէր, բայց համենայն դեպս, հայ-թուրքական սահմանը փակ էր:

Հարց. - Բայց դա ավելի ջղայնացրեց թուրքերին:

Վ. Օսկանյան - Դա իրենց պրոբլեմն է:

Հարց. - «Ժամանակ Երեւան» օրաթերթ - Այսօր հանրապետության առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ծննդյան տարեդարձն է, դուք առհասարակ շնորհավորու՞մ եք նրան այդ առիթով:

Վ. Օսկանյան - Չէ, ճիշտն ասած, երբեք ուղիղ չեմ շնորհավորել, բայց քանի հիմա այդ հարցը բարձրացրեցիք, կարող եմ հրապարակային շնորհավորել:

Հարց. «Հայոց աշխարհ» օրաթերթ - Նախորդ տարի Ադրբեջանին, ըստ էության, հաջողվեց ՎՈՒԱՄ-ի երկրների հետ միասնական ճակատ կազմել ընդդեմ հայկական կողմի եւ ՄԱԿ մտնել տարածքների հետ կապված հայտնի առաջարկով: Այստեղ, արդյոք, չե՞ք տեսնում մեր արտաքին գերատեսչության թերացումը, Հայաստանը չէ՞ր կարող աշխատել այդ երկրների հետ` թույլ չտալով Ադրբեջանին այդ երկրների հետ հայկական կողմի դեմ հանդես գալ:

Վ. Օսկանյան - Դուք կարո՞ղ եք ասել, ՎՈՒԱՄ-ի գործունեության արդյունքում ՄԱԿ-ում Հայաստանի վնասն այսօր ո՞րն է:

Հարց. - Ես ուզում եմ իմանալ այդ գործընթացի հետ կապված ինչ-որ վտանգ տեսնու՞մ եք:

Վ. Օսկանյան - Ուրեմն մի բան անում ենք երեւի, չէ՞. մի բան արվում է, որ Հայաստանի համար դեռեւս որեւէ վնասակար բանաձեւ, կամ որեւէ գործողություն չի իրականացվում:

Հարց. - Հուսանք, որ այդպես է: Երկրորդ հարցը` Դուք ասացիք, որ գյուղական համայնքների հետ կապված ծրագիրը կսկսի կյանքի կոչվել. համաժողովից հետո ինչ-որ կոնկրետ պայմանավորվածություններ, ի լրումն նախկինում եղածների, ձեռք բերվե՞լ են, թե ոչ, պա՞րզ է, թե քանի համայնքում այդ ծրագիրը կիրականացվի:

Վ. Օսկանյան - Կոնկրետ պայմանավորվածություններ հենց խորհրդաժողովի արդյունքում են ձեռք բերվել, հիմա մենք հետամուտ ենք լինում, որ արդեն ծրագիրը սկսենք: Փետրվարին, երեւի թե, կլինի դոնորների առաջին հանդիպումը, որից հետո Համահայկական հիմնադրամի հետ կսկսենք ծրագիրն իրականացնել: Մենք խնդիր ենք դրել մեր առաջ սկսել 25-30 համայնքով, հուսով եմ` կկարողանանք դա իրականացնել:

Հարց. Հանրային ռադիո - «Եթե»-ներով չի կարելի առաջնորդվել, բայց, եթե զգաք, որ Թուրքիան սահմանի բացման ուղղությամբ ինչ-որ քայլերի է գնում, Հայոց ցեղասպանության հարցն օրակարգից կհանե՞ք, թե՞ դա պարտադրվում է սփյուռքի կողմից եւ այլեւս պաշտոնական Երեւանը չի կարող օրակարգից հանել:

Վ. Օսկանյան - Եկեք «եթե»-ներով չառաջնորդվենք: Այսօր հիմնական խոչընդոտը հայ-թուրքական հարաբերություններում, համենայն դեպս, մնում է Լեռնային Ղարաբաղի հարցը: