Վ. Օսկանյան - Բրյուսել կատարած այցս բաժանվում է երեք մասի. առաջինը մասնակցությունն էր Եվրամիության Նոր հարեւանության քաղաքականության անդամ երկրների ԱԳ նախարարների հանդիպմանը: Այնտեղ մասնակցում էին նաեւ Եվրամիության բոլոր անդամ երկրները` մեծամասամբ ԱԳ նախարարների, մյուսները` փոխնախարարի կամ նախարարությունների գլխավոր քարտուղարների մակարդակով: Ելույթներով հանդես եկան Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ Բարոզոն, Պորտուգալիայի արտգործնախարարը, որն այս պահին նախագահում է Եվրամիությունում, նաեւ տիկին Ֆերերո-Վալդները` Եվրոպական հանձնաժողովի արտաքին հարաբերությունների հանձնակատարը: Կարծում եմ` սա կարեւոր հանդիպում էր, եւ սրանով կարելի է արդեն ասել, որ առնվազն գաղափարական առումով Նոր հարեւանություն քաղաքականությունը (ՆՀՔ) դրվել է կիրառության մեջ: Ճիշտ է, դեռեւս ֆինանսական փաթեթը պատրաստ չէ, դա երեւի թե կլինի տարվա վերջին, բայց գաղափարական առումով արդեն կարելի է ասել, որ ծրագիրը դրվել է կիրառության մեջ եւ Եվրամիության այս նախաձեռնության փաստը վկայում է, որ մեծ նշանակություն է տրվում նրանց կողմից այս ծրագրին, դրա իրականացմանը:

Ասեմ նաեւ, որ մեզ համար սա կարեւոր նշանակություն ունեցող ծրագիր է, որովհետեւ փաստաթուղթը` Գործողությունների ծրագիրը, որը մենք ստորագրել ենք Եվրամիության հետ ընդգրկուն փաստաթուղթ է, ներառում է համարյա մեր համագործակցության բոլոր ոլորտները եւ որակապես տարբերվում է նրանից, ինչ որ մենք արել ենք առ այսօր Եվրամիության հետ: Գիտեք, որ մեր համագործակցության հիմքը Եվրամիության հետ 1996 թվականից եղել է Գործընկերության եւ համագործակցության համաձայնագիրը: Այս մեկը որակապես տարբերվում է նախորդից, հիմնականում այն մասով, որ հնարավորություն է տալիս տնտեսական ոլորտում ինտեգրվելու Եվրամիությանը: Ի տարբերություն նախորդ երկկողմ պայմանավորվածությունների, որոնք հենվում էին ընդամենը համագործակցության վրա, այս մեկը հնարավորություն է տալիս տնտեսական մասով ինտեգրվելու, եւ պետք է ասեմ, որ այս միտքը կարմիր թելի նման գնում էր, իսկապես, բոլոր ելույթներում, բոլորն էլ շեշտում էին` կոչ անելով անդամ երկրներին օգտվել այս հնարավորություններից: Բայց այս հնարավորությունից օգտվել հնարավոր կլինի, եթե մենք կարողանանք համապատասխան քաղաքական կամք ցուցաբերել, որովհետեւ սա ենթադրում է լուրջ օրենսդարական փոփոխություններ, սա ենթադրում է մեր օրենսդրական դաշտի համապատասխանեցում եվրոպական պահանջներին, եւ եթե մենք կարողացանք դա իրականացնել, ես կարծում եմ, որ այս նոր փաստաթուղթը լայն հնարավորություններ է բացում ինտեգրվելու տնտեսական մասով եվրոպական կառույցների մեջ: Սրա առաջին ամենամեծ օգտակարությունը կլինի, որ մենք արդեն կարող ենք եվրոպական շուկայի բոլոր ընձեռնված հնարավորություններից օգտվել, մեր ապրանքներն արդեն ազատ մուտք կարող են ունենալ եվրոպական շուկա եւ փոխադարձաբար, իհարկե, եվրոպական ապրանքները` հայկական շուկա, եւ սա մեր տնտեսության համար էական նշանակություն կարող է ունենալ:

Այս հանդիպման ընթացքում շեշտը դրվում էր երեք հիմնական խնդիրների վրա. առաջինը ես արդեն նշեցի, դա տնտեսական ինտեգրման հնարավորությունն է, երկրորդը վիզաների ստացման հեշտացման գործընթացն է, որ Եվրամիությունն ուզում է սկսել ՆՀՔ անդամ երկրների հետ: Սա նույնպես մեզ համար կարեւոր նշանակություն ունեցող խնդիր է` առանց դրա հնարավոր չի լինի այդ համագործակցությունն ինտենսիվ դարձնել: Այս հարցում նույնպես, իհարկե, մեզ վրա պահանջներ են դրվում, որոնք իրականացնելու դեպքում մենք կկարողանանք մեր քաղաքացիների համար հնարավորություններ ստեղծել առավել հեշտությամբ գնալ Եվրամիության անդամ երկրներ: Եվ վերջապես, լրացուցիչ ֆինանսավորում եւ այդ ֆինանսավորման միջոցով նաեւ դրամաշնորհների տրամադրում կրթական ոլորտում` դասախոսների եւ ուսանողների համար: Սա նույնպես հետաքրքրական ուղղություն է, որն առաջարկվեց այդ համաժողովի ընթացքում, եւ կարծում եմ, որ սրա իրականացման դեպքում նույնպես կրթական մասով ինտեգրվելու ավելի լայն հնարավորություններ են ստեղծվում:

Այս ծրագրի երկարաժամկետ ազդեցությունը եւ դրական հետեւանքները կասկածից վեր է, դուք արդեն ծանոթ եք այդ փաստաթղթին (ԳԾ-ին), բայց մեզ համար սրա դրական հետեւանքներն արդեն իսկ երեւում են: Նախ ասեմ, որ փաստաթղթի պատրաստման այդ ամբողջ գործընթացը ինքնին օգտակար գործընթաց է, սա հնարավորություն տվեց մեզ Եվրամիության հետ համատեղ աշխատել եւ կարողանալ հայտնաբերել ընդհանուր շահերը, ընդհանուր մոտեցումները եւ հասնել եզրակացությունների: Երկրորդ. մենք արդեն այդ փաստաթղթի դրույթների համապատասխան հնարավորություն եւ իրավունք ունենք արտաքին քաղաքականության հարցերում Եվրամիության կողմից արվելիք հայտարարություններին միանալ: Սա կարեւոր իրադարձություն է մեր համագործակցության ոլորտում: Այս իրավունքը տրվել է Նոր հարեւանության ծրագրի մասնակից անդամ երկրներին: Արդեն մի ամիս է, որ գործում է այս մեխանիզմը. տարբեր հարցերի շուրջ Եվրամության կողմից արված հայտարարությունների 90%-ին մենք արդեն միացել ենք, եւ այս գործընթացը շարունակվելու է: Սա մեզ հնարավորություն է տալիս համեմատության մեջ դնել առաջին հերթին Եվրամիության վարած արտաքին քաղաքականությունը մեր մոտեցումների հետ` կոնկրետ այդ հարցերի նկատմամբ: Իհարկե, այն հարցերում, երբ չկա համատեղում, չեն համընկնում մեր դիքորոշումները, մենք պարզապես իրավունք ունենք չմիանալու: ԵՄ հայտարարություններին միանալը պարտադիր չէ: Բայց այսօր, կարծեք թե, 90%-ով համընկնում կա, որովհետեւ 90%-ով մենք միացել ենք Եվրամիության կողմից արված բոլոր հայտարարություններին: Իսկ երկրորդը, որ ես ավելի կարեւորում եմ, այս մեխանիզմը հնարավորություն է տալիս մեզ իմանալու, թե Եվրամիության արտաքին քաղաքական օրակարգում ինչպիսի հարցեր են, որովհետեւ այդ հայտարարությունների տեքստերը մեզ է տրվում հրապարակումից 24 ժամ առաջ, որպեսզի մենք մեր դիրքորոշումը հայտնենք: Սա նշանակում է, որ մենք արդեն ինչ-որ չափով ոչ թե որոշումների մասնակից ենք, այլ որոշումների վերաբերյալ ինֆորմացված ենք: Սա լայն հնարավորություններ է տալիս մեզ առավել լավ կողմնորոշվելու արտաքին քաղաքականության տարբեր հարցերում, որտեղ Հայաստանն ունի հետաքրքրություն:

Եվ վերջապես, այն փաստաթուղթը, որ այսօր մեր ձեռքում կա, դա ինքնին արդեն հստակ ուղեցույց է, թե մեր երկիրը ինտեգրման գործընթացներում ինստիտուցիոնալ ռեֆորմների ինչպիսի քաղաքականություն պետք է վարի, ինչպիսի քայլեր պետք է արվեն եկող ամիսների եւ տարիների ընթացքում: Այնպես որ, ունենալով ԳԾ-ն, որը դեռեւս ամբողջությամբ կիրառության մեջ չի դրվել, մենք արդեն զգում ենք այս փաստաթղթի եւ այս` որակապես նոր համագործակցության դրական արձագանքները:

Երկրորդը` ՆԱՏՕ-ում իմ հանդիպումն էր: Սա հերթական հանդիպում էր: Մեր երկխոսությունը գլխավոր քարտուղարի հետ ընթացել է հիմնականում մեր ԱԳԳԾ-ի շրջանակում եւ ասեմ, որ այստեղ գործընթացը իսկապես բավական առաջ է գնացել, եւ բոլոր ուղղություններով մենք ունենք դրական արդյունքներ: Առաջին հերթին բարեփոխումների առումով ընթացքը նորմալ է գնահատվում ՆԱՏՕ-ի կողմից, այնտեղ հիմնական խնդիրը` մեր պաշտպանության նախարարության քաղաքացիականացման հարցն է: Այս առումով երկու հիմնական ընթացք կա. առաջինը, դա մեր պաշտպանության մասին օրենքի մեջ փոփոխություններ կատարելն է` այս բնագավառը քաղաքացիական մասնակցության համար հնարավոր դարձնելու նպատակով: Երկրորդը` պաշտպանության համակարգում հատուկ քաղաքացիական ծառայության մասին օրենքի նախագիծն է, որն արդեն արժանացել է կառավարության հավանությանը եւ հուսով եմ շուտով Ազգային ժողովը կընդունի այն: Դա վերաբերում է քաղաքացիական ծառայության տարրի ներդրմանը Պաշտպանության նախարարությունում: Այս երկուսի իրականացման դեպքում այս ուղղությամբ արդեն մենք լուրջ առաջընթաց արձանագրած կլինենք:

Երկրորդ ուղղությունը, դա մեր խաղաղապահ գործունեությունն է: Գիտեք, որ մենք Կոսովոյում ներգրավված ենք, բայց այդ քանակը կրկնապատկվելու է շուտով, մենք բանակցություններ ենք վարում: Հուսով եմ` մինչեւ տարվա վերջ մենք ավարտին կհասցնենք գործընթացը, եւ թիվը արդեն 34-ից կկրկնապատկվի, որը նույնպես մեր պաշտպանական համակարգի համար կարեւոր նշանակություն ունեցող խնդիր է: Եվ վերջապես, տարածաշրջանային խնդիրները` որպես մեր քաղաքական երկխոսության մաս. Ղարաբաղ, Կոսովո, իրավիճակը Աֆղանստանում: Բավական արդյունավետ հանդիպում էր: Ես դրական եմ գնահատում, եւ համոզված եմ, որ մեր քաղաքական երկխոսությունը ՆԱՏՕ-ի հետ նույն արդյունավետությամբ կշարունակվի:

Երրորդը` Լեռնային Ղարաբաղի գործընթացն է: Այստեղ շատ բան չունեմ ասելու: Իմ հանդիպումը նախապես չէր նախատեսված համանախագահների հետ, որովհետեւ գիտեք, որ համանախագահները նախաձեռնել էին երկու նախարարների հետ
առանձին-առանձին հանդիպել: Իմ հետ հանդիպումը մի քանի ամիս առաջ արդեն տեղի էր ունեցել Փարիզում, եւ նրանք պետք է հանդիպեին Մամեդյարովի հետ, բայց երեւի թե կարիքը զգացին, ժամանակ շատ էր անցել հավանաբար, ինձ հետ մեկ անգամ էլ հանդիպելու, որին ես ընդառաջեցի, եւ այդ հանդիպումը տեղի ունեցավ, երբ արդեն նրանք հանդիպել էին Մամեդյարովի հետ: Դատելով նրանից, ինչ ինձ փոխանցեցին` կարող եմ ասել, որ բովանդակային առումով որեւէ նորություն չկա, առաջընթաց չունենք նախագահների սանկտպետերբուրգյան հանդիպումից հետո: Միակ պայմանավորվածությունը, որ ձեռք է բերվել, դա համանախագահների այցելությունն է տարածաշրջան եկող շաբաթվա սկզբին: Նրանք հանդիպելու են ղեկավարության հետ` տեսնելու ու որոշելու, թե ինչպիսի շարունակություն է ունենալու գործընթացը եկող ամիսների ընթացքում, մինչեւ Հայաստանում նախագահական ընտրությունները:

Հարց. Հանրային ռադիո - Առաջինը. կարո՞ղ եք մեկնաբանել Մորատինոսի վերջին հայտարարությունը: Նա Թբիլիսիում ասել էր, որ ժամանակն է երկխոսության նոր ձեւաչափ գտնել: Ի՞նչ կարող եք ասել այդ մասին: Եվ երկրորդ. Դուք նշեցիք Հայաստան-ՆԱՏՕ հարաբերություններում IPAP ծրագրում Հայաստանի պաշտպանական համակարգի քաղաքացիականացման մասին: Ի՞նչ խոչընդոտներ կարող եք նշել, որ կարող են առաջ գալ Հայաստանում:

Վ. Օսկանյան - Առաջինի հետ կապված ասեմ, որ իսկապես չգիտեմ պրն. Մորատինոսն ինչ նկատի ունի, որովհետեւ ինքը միայն դա նշել է, բայց փակագծերը
ոնց-որ թե չի բացել: Մինչեւ չիմանանք իրենից` կոնկրետ ինչ նկատի ուներ, դժվար է որեւէ մեկնաբանություն տալ: Համենայնդեպս, մենք կարծում ենք, որ Մինսկի խումբն իրեն չի սպառել, եւ ես խիստ կասկածում եմ, որ պրն. Մորատինոսը նկատի ուներ, որ Մինսկի խումբը դադարեցնի գործընթացը կամ բանակցությունները: Խիստ կասկածում եմ, դա չէր նպատակը: Ես կարծում եմ, որ Մինսկի խումբը դեռեւս իրեն չի սպառել: Իհարկե, այնտեղ դրական լրացում կարող է լինել, եթե ԼՂ նույնպես ներգրավված լինի գործընթացներում, դա արդեն լուրջ դրական տեղաշարժ կլինի այդ գործընթացի համար:

Իսկ ինչ վերաբերվում է ՆԱՏՕ-ի հետ մեր պաշտպանական համակարգի քաղաքացիականացման խոչընդոտներին, ես խոչընդոտ չեմ տեսնում: Նորմալ իր ընթացքով գնում է այս գործընթացը, բայց դանդաղ գործընթաց է: Բնական է, որ նման բարեփոխումները հեշտ չեն լինում, միշտ էլ դիմադրություն լինում է համակարգի կողմից: Դա բնական դիմադրություն է: Ես կարծում եմ, որ այդ բոլորը հաղթահարելի խնդիրներ են, եւ մոտ ապագայում, ես համոզված եմ, որ մենք կկարողանանք այդ բարեփոխումներն ամբողջությամբ իրականացնել:

Հարց. «Ազատություն» ռադիոկայան - Պրն. Օսկանյան, արդյո՞ք Մինսկի խմբի կազմում փոփոխություն առաջիկայում նախատեսվու՞մ է` հատկապես նկատի ունենալով Մեթյու Բրայզայի ամուսնությունը, եւ Հայաստանը, արդյոք, այդ հարցում որեւէ նախաձեռնություն հանդես բերու՞մ է:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, մենք նախաձեռնություն հանդես չենք բերում, իսկ փոփոխության կապակցությամբ մեզ որեւէ բան չեն ասել: Ես, համենայնդեպս, մոտ ապագայում փոփոխություն չեմ ակնկալում, դրա մասին մեզ չեն ասել:

Հարց. «Պոիսկ» լգ - Դուք ասացիք, որ ԵՄ հետ կրթական ոլորտում ֆինանսավորում է լինելու. դրամաշնորհներ դասախոսներին: Դա ե՞րբ է լինելու, եւ դրա չափերը դեռ հայտնի չե՞ն:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, ժամկետներ չեն նշվել: Ես կարծում եմ` երբ բյուջեն արդեն հաստատվի, դրա մեջ ներառված կլինի: Հույս ունենք, որ մինչեւ տարեվերջ այդ հարցում հստակություն կլինի, բայց դրա մասին հրապարակային ասվեց ամենաբարձր մակարդակով: Դա փաստ է, եւ դա դրական փաստ է, կարծում եմ:

Հարց - Իսկ օրինակ համադրելի կլինի՞ մեր բյուջեի գումարներին, թե ավելի փոքր կլինի:

Վ. Օսկանյան - Դժվարանում եմ ասել, այս պահին այդ հարցի պատասխանը չունեմ:

Հարց - Իսկ Դուք իրենց ոչ մի թիվ չե՞ք ներկայացրել:

Վ. Օսկանյան - Ընդանուր առաջին տարվա համար մեզ հատկացվելիք բյուջեն հայտնի է: Դա մոտավորապես քսան մլն. եվրո է միայն առաջին տարվա համար: Դրա մեջ մտնելու է նաեւ կրթականը: Նորից կրկնեմ` խոսք գնաց լրացուցիչ ֆինանսավորում ապահովելու մասին: Բայց եկեք այս պահին այսպես մեծ խանդավառություն չցուցաբերենք, մինչեւ իրենց կողմից թվեր չհրապարակվեն:

Հարց. «Ա1+» լգ- Պրն. Օսկանյան, քանի որ նախագահների հնարավոր թեկնածուների անունները շրջանառության մեջ են վաղուց, նաեւ Ձեր անունը, Դուք առաջադրելու՞ եք Ձեր թեկնածությունը, կամ եթե որեւէ քաղաքական ուժ առաջարկի, Դուք կմասնակցե՞ք 2008թ. նախագահական ընտրություններին, թե ոչ: Եվ երկրորդ հարցը. քանի որ Բրյուսելում նախատեսված չեր Ձեզ հանդիպումը համանախագահների հետ, Ձեր կարծիքով ի՞նչն էր պատճառը, այդուամենայնիվ, որ այդ հանդիպումը կայացավ:

Վ. Օսկանյան - Նախ երկրորդի հետ կապված ասեմ, որ Փարիզում հուլիսի 12-ին ինձ հետ հանդիպումից հետո, իրենք հույս ունեին հուլիսի 15-20-ը, կամ ամենաուշը մինչեւ հուլիսի վերջ Մամեդյարովի հետ հանդիպելու: Հետո արձակուրդները, երեւի թե, մեջտեղ ընկան, չկարողացան: Ժամանակ որ շատ էր անցել, ես ենթադրում եմ, որ թարմացնելու համար այդ բոլորը, երեւի թե որոշեցին ինձ հետ նույնպես հադիպել եւ հաշվի առնելով, որ ես էլ Բրյուսելում էի գտնվում` դա արեցին: Եվ ճիշտ արեցին: Դա, իսկապես, օգտակար երկխոսություն էր:
Իսկ ինչ վերաբերում է առաջին հարցին, այնքան ժամանակ, որ ես չեմ ասել, որ թեկնածու եմ, թեկնածու չեմ: Այդքան բան: Ով որ ուզում է թեկնածու լինել, արդեն հայտարարում է: Եթե չեմ հայտարարել, ուրեմն թեկնածու չեմ:

Հարց - Պրն. Օսկանյան, ադրբեջանական մամուլն այսօր գրում է, որ Հայաստանի ԱԳ նախարարը հայտարարում է, որ բանակցությունները մտել են փակուղի: Նախ սա ինչ՞ է նշանակում, ինչպե՞ս կմեկնաբանեք:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, ես այդպիսի բան չեմ հայտարարել: Ընդհակառակը, ես ասել եմ, որ համենայնդեպս, աշխատանքը պետք է շարունակել: Փաստաթուղթը հուսադրող փաստաթուղթ է: Եթե ադրբեջանական կողմը մի քիչ համարձակություն ցուցաբերի եւ քաղաքական կամք, ես կարծում եմ, որ այդ փաստաթղթի հիման վրա մենք կկարողանանք լուրջ առաջընթաց արձանագրել գործընթացում:

Հարց. «Հայոց աշխարհ» օրաթերթ- Պրն. Օսկանյան, դեռեւս մեկ տարի առաջ ե՛ւ դուք, ե՛ւ պրն. նախագահը, որպես կանոն, հայտարարում էիք, որ Մինսկի խումբը ընկալում է մեր դիրքորոշումները, եւ ընդհանրապես, որեւէ ճնշում չեք նկատում կողմերի եւ այդ թվում` հայկական կողմի վրա: Վերջերս նման հայտարարություններ մենք չենք լսում: Հնարավո՞ր է, որ այդ առումով ինչ որ բան փոխվել է: Եվ երկրորդ հարցը. համանախագահները եւ ԵԱՀԿ գործող նախագահը, արդյոք, տեղյա՞կ են Ալիեւի ԼՂ-ում այսպես ասված հակաահաբեկչական գործողություն իրականացնելու պլաններին, այդ մասին խոսակցություն եղել՞ է, եւ ինչպե՞ս են իրենք դրան վերաբերվում:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, նման խոսակցություններ մեր հանդիպումների ընթացքում չեն եղել: Առաջինի հետ կապված ասեմ, որ ճնշումներ չկան, համանախագահները ընդհանրապես սովորություն չունեն ճնշելու, նրանք միջնորդ են, համոզելու իրենց ձեւերն ունեն, երբեմն ստացվում է, երբեմն` ոչ: Բայց նրանք միշտ տրամաբանության սահմաններում են գործում, որովհետեւ կողմերի դիրքորոշումները լսում են: Այնտեղ լինում են ծայրահեղական դիրքորոշումներ: Նաեւ հաճախ նրանք գիտեն ոնց զտեն եւ այդ բոլորից ինչը վերցնեն եւ ինչը դնեն սեղանի վրա: Ինչքան տրամաբանությանը մոտ է քո առաջարկը, այդքան համանախագահների մոտեցումները ավելի համահունչ են քո դիրքորոշման հետ: Այդ առումով մենք առանձնակի, այսպես, բողոք համանախագահներից չունենք: Ես կարծում եմ, որ նրանք իրենց միջնորդական առաքելությունը նորմալ են իրականացնում եւ համանախագահների կամ որեւէ այլ երրորդ անձի կողմից ճնշումներ հայկական կողմի վրա, գոնե առնվազն մենք, չենք զգում:
Ընդհանուր դատապարտում եղել է այդ հայտարարություններին: Համանախագահները հրապարակային իրենց հայտարարության մեջ ասել են, որ նման ծայրահեղական եւ ռազմատենչ հայտարարությունները որեւէ օգտակարություն գործընթացի համար չեն կարող ունենալ:

Հարց. «Արմենպրես» լգ - Պրն. Օսկանյան, Ադրբեջանի ԱԳ նախարարությունը, արդեն արձագանքելով ձեր ակնարկին համարձակ քայլերի առնչությամբ, այսօր նշել է, որ Հայաստանը չպետք է ակնկալի համաձակ քայլեր մեզնից, մեր դիրքորոշման մեջ փոփոխություն չկա: Այդ դեպքում ինչպե՞ս կարելի է ակնկալել գործընթացի շարունակությունը, ընդհանրապես ի՞նչ պետք է լինի գործընթացում, որ շարունակություն ակնկալվի:

Վ. Օսկանյան - Համարձակ քայլեր Ադրբեջանի կողմից:

Հարց. Հանրային հեռուստաընկերություն Պրն. Օսկանյան, Բրյուսելում Ադրբեջանի ԱԳ նախարարը մեզ ասաց, որ բանակցությունները, ցավոք ( ինքը այդպես հենց ասաց), վերջին շրջանում պասիվացել են, եւ դա վերագրեց հայկական կողմին` ասելով, որ նախագահների Սանկտ-Պետերբուրգի հանդիպումից հետո Հայաստանը վերցրեց պաուզա եւ մինչեւ հիմա ոչինչ չի անում այդ դադարը խախտելու համար: Ինչպե՞ս դա կմեկնաբանեք:

Վ. Օսկանյան - Դա չի համապատասխանում իրականությանը: Գործընթացը նորմալ շարունակվում է, համանախագահները կողմերի հետ հանդիպում են, դիրքորոշումները հստակ են բոլորի համար, պաուզայի խնդիր այստեղ չկա, ուղղակի, հարցն այն է, որ կա անհամաձայնություն որոշ հարցերի շուրջ: Եթե շարունակվեն ադրբեջանական կողմի պնդումներն իրենց ծայրահեղական դիրքորոշումների վրա, իհարկե, գործընթացը տեղից չի շարժվի, իսկ եթե գնան առավել կոմպրոմիսային ոգով համարձակ քայլերի, ես կարծում եմ, որ այս փաստաթուղթը լուրջ հնարավորություն է ընձեռում հարցի խաղաղ կարգավորման համար:

Հարց. «Ա1+ » լգ - Պրն. Օսկանյան, իսկ Բրյուսելում հանդիպումների ընթացքում խոսք եղե՞լ է Ղարաբաղում տեղի ունեցած նախագահի ընտրությունների մասին, որովհետեւ այնտեղ միջազգային դիտորդներ կային նաեւ Ֆրանսիայից, Ռուսաստանից, որոնք բոլորն էլ արձանագրեցին, որ ընտրություններն անցան միջազգային չափանիշներին համապատասխան:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, այնտեղ խոսք է գնացել, որ համանախագահները կգնան Ղարաբաղ եւ կհանդիպեն արդեն նոր նախագահի հետ:

Հարց . «Առավոտ» օրաթերթ» Պրն. Օսկանյան, վերջին շրջանում անընդհատ խոսակցություններն այն մասին, որ ԼՂ կրկին պետք է ներգրավվի բանակցային գործընթացում տարբեր ամբիոններից հնչում են: Դուք էլ նոր ասացիք, որ դրական լրացում կլինի, եթե ԼՂ մասնակցի կրկին անգամ: Որեւէ նորություն այդ առումով կա՞, թե ուղղակի զուտ բարի ցանկություն է դա:

Վ. Օսկանյան - Ոչ, կարող եմ ասել, որ աշխատում են դրա վրա, աշխատում են:

Հարց - Իսկ հավանականությու՞նը:

Վ. Օսկանյան - Դժվար է ասել, Ադրբեջանը դեռ դիմադրում է դրան ակնհայտ պատճառներով, որոնք հիմնավորված չեն, հուսով ենք, որ վերջիվերջո, իրենք էլ կհասկանան, որ ինչքան շուտ ԼՂ ներգրավվի, այդքան կմեծանա հնարավորությունները հարցի առավել արագ կարգավորման:

Հարց. «Ազատություն» ռադիոկայան» Պրն. Օսկանյան, վերջին շրջանում ադրբեջանական կողմը շարունակ տարբեր տեղեկություններ է տարածում, որ խախտվել է հրադադարի ռեժիմը եւ անընդատ հրաձգություններ են: Արդյոք, ադրբեջանական կողմը գոնե ցանկություն ո՞ւնի, կամ նման մտադրություն կա՞ երկու կողմերի եւ Մինսկի խմբի համանախագահների հետ վերաթարմացնել այդ պայմանագիրը հրադադարի վերաբերյալ:

Վ. Օսկանյան - Գիտեք, հետաքրքրական բան եք ասում: Ոչ, այդպիսի խնդիր չկա թարմացնելու, դա ստորագրվել է, մինչեւ հիմա ուժի մեջ է, բայց կարծում եմ` ինչ-որ մակարդակով, եթե վերահաստատվեն նվիրումը այդ փաստաթղթի ոգուն, դա վատ բան չի լինի, միգուցե, որովհետեւ իսկապես հաճախակի են փոխադարձ հրաձգություններ սահմանում, եւ իզուր տեղը զոհեր են լինում, համենայդեպս, այդ ուղղությամբ էլ Կասպրչիկը եւ իր օգնականները որոշ աշխատանք տանում են նաեւ ԵԱՀԿ-ում: Առհասարակ, եթե պայմանավորվածություն ձեռք բերվի իսկապես վերջ տալ այդ սնայպերական գործողություններին, կարծում եմ` դա օգտակար կլինի երկու կողմերի համար` եւ ԼՂ, եւ Ադրբեջանի:

Հարց - Եվ երկրորդը նորից ներքաղաքական հարցերին է վերաբերում: Գելափ կենտրոնի հարցման համաձայն` եթե նախագահական ընտրությունները լինեն այս կիրակի (հարցը այդպես է դրվել), ապա ձայների առավելությամբ Դուք կընտրվեք: Արդյոք, նման սոցհարցումների արդյունքները կարո՞ղ են որեւէ կերպ ազդել Ձեր մտադրության վրա առաջադրվելու առումով: Երկրորդը` Դուք ասել էիք, որ մինչեւ 2008թ. լինելու եք ՀՀ արտգործնախարարը: Որոշում կայացրե՞լ եք, թե հետո ինչով եք զբաղվելու:

Վ. Օսկանյան - Եթե կտրուկ փոփոխություններ չլինեն, եւ նախագահը ուզենա շարունակեմ մինչեւ իր պաշտոնավարության ավարտը, ասել եմ` այո, կուզենայի շարունակել: Դրանից հետո ի՞նչ եմ անելու, դեռ վաղ է, իսկապես, ես ինքս չեմ որոշել: Իսկ ինչ վերաբերում է Գելափի հարցումներին, հետաքրքրական է, ուղղակի, արդյունքները: Չեմ խորացել, նույնիսկ թվերը չգիտեմ, համենայնդեպս, հետաքրքրական է, բայց դա ինձ այդպես չի խանդավառում, որ ինչ-որ բան որոշեմ դրա հիման վրա: