Բարև Ձեզ,

Ես ուրախ եմ ողջունել Երեւանում Կիպրոսի արտաքին գործերի նախարարին, որը գալիս է մի երկրից, ում հետ մեզ կապում են ժամանակի փորձությունն անցած դարավոր բարեկամությունն ու եղբայրական հարաբերությունները, մի երկրից, որի խորհրդարանը առաջիններից, դեռևս 1982 թվականին, ճանաչել և դատապարտել է Հայոց ցեղասպանությունը` պահանջելով պատմական արդարության վերականգնում:

Դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումից ի վեր Հայաստանի եւ Կիպրոսի համագործակցությունը վերելք է ապրել, ինչը նշանավորվել է նաեւ երկու երկրների ղեկավարների պետական փոխայցելություններով:

Այսօր տիկին Կոզակու-Մարկուլիսի հետ ունեցանք բովանդակալից քննարկում ինչպես մեր երկկողմ հարաբերությունների առավել ընդլայնման ուղիների, այնպես էլ տարածաշրջանային եւ միջազգային օրակարգի խնդիրների շուրջ:

Մեր փոխհարաբերությունների մասին խոսելիս առանձնացրեցինք կիպրահայ համայնքի նշանակալի ավանդն ու ներդրումը միջպետական համագործակցության ամրապնդման գործում:

Մեզ բարեկամ Կիպրոսը ս.թ. հուլիսի մեկից ստանձնում է ԵՄ նախագահությունը եւ այդ ենթատեքսում մենք մանրամասն անդրադարձանք Հայաստան – Եվրամիություն համագործակցությանն ու այդ ձեւաչափում իրականացվող ծրագրերին:

Իհարկե, բանակցությունների ընթացքում չէինք կարող շրջանցել կիպրական հիմնախնդիրը: Հայաստանն իսկապես մտահոգված է Կիպրոսի խնդրի կարգավորմամբ:

Հայաստանը երբեք չի ընդունել և չի ընդունի եղբայրական Կիպրոսը մասնատելու փորձերը: Կիպրոսի խնդիրը պետք է գտնի իր արդարացի եւ իրավական լուծումը և այդ իմաստով մենք Կիպրոսի կողքին ենք:

Անդրադարձանք նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգավորման գործընթացին: Ես իմ կիպրացի գործընկերոջը ներկայացրեցի բանակցությունների ընթացքը, այդ հիմնահարցի կարգավորման ուղղությամբ միջազգային հանրության, միջնորդների կողմից ձեռնարկվող քայլերը:

Մենք կարծիքներ փոխանակեցինք նաեւ մի շարք տարածաշրջանային եւ միջազգային հարցերի շուրջ:

Նորից ցանկանում եմ ողջունել Կիպրոսի արտգործնախարար Էրատո Կոզակու-Մարկուլիսի այցելությունը Հայաստան, մեր դիվանագիտական հարաբերությունների 20-ամյա տարեդարձին և փոխանցել խոսքը իմ կիպրացի գործընկերոջը:

Խնդրեմ:

Պարոն Նալբանդյան Ֆրանսիայի Սահմանադրական Խորհրդի որոշումից հետո, ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնող օրինագծի վերաբերյալ, Թուրքիայից և Ադրբեջանից մեկնաբանություններ հնչեցին, որ դա խոսքի ազատության հաղթանակն էր, ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այդ հայտարարությունները:

Է. Նալբանդյան: թե Թուրքիան, թե Ադրբեջանը մամուլի ազատության ինդեքսով, չափանիշով վերջին հորիզոնականներում են գտնվում, իսկ դա գլխավոր չափանիշներից է խոսքի ազատության՝ 162-րդ, 148-րդ տեղերում: Եվ չեմ կարծում, որ հենց այդ երկրներն իրենց կարող են իրավունք վերապահել, որ դաս տան, կամ ասեն այլ երկրներին, թե ինչ է նշանակում խոսքի ազատությունը:

Պարոն Նալբանդյան, վերջին օրերին շրջանառվում է տեղեկություն, որ առաջիկայում Թուրքիայի արտգործնախարար Դավութօղլուի և ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնի միջնորդությամբ Սարգսյան- Ալիև հանդիպում է նախաձեռնվելու: Որքանո՞վ է այս միջնորդական ձևաչափը ընկալելի հայկական կողմի համար:

Է. Նալբանդյան: Ինչ վերաբերվում է Միացյալ Նահանգների, որպես Մինսկի խմբի եռանախագահող երկիր, ապա Միացյալ Նահանգները կարևոր կառուցողական միջնորդական ջանքեր են գործադրում Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգավորման ուղղությամբ: Իսկ իբրև թե առկա կամ հնարավոր թուրքական միջնորդության վերաբերյալ, ես կարող եմ միայն ասել, որ դա անհեթեթություն է:

Հարցս ուղղում եմ երկու նախարարներին: Կարճ հարց է: Քննարկվե՞լ է արդյոք հնարավորություն միջազգային ատյաններում միասնաբար հանդես գալու և ո՞ր հարցերի շուրջ եթե կարելի է:

Է. Նալբանդյան: Միջազգային ատյաններում մենք շատ լավ համագործակցում ենք և բնականաբար, այս հանդիպման առիթն օգտագործեցինք, որպեսզի ևս մեկ անգամ վերահաստատենք, որ երկու երկրների կողմից այդ համագործակցությունը ավելի սերտորեն է իրականացվելու ապագայում թե ՄԱԿ-ի, թե ԵԱՀԿ-ի, թե Եվրախորհրդի, թե այլ միջազգային ատյանների շրջանակներում: